Σάββατο 5 Ιουλίου 2014

Νικήστε την περιοδοντίτιδα σώστε τα δόντια σας και τον αυξημένο κίνδυνο καρδιακής προσβολής

Η περιοδοντίτιδα είναι μια σοβαρή μόλυνση των ούλων που καταστρέφει τον μαλακό ιστό και τα οστά που στηρίζουν τα δόντια, ενώ μπορεί να προκαλέσει απώλεια των δοντιών ή, ακόμη χειρότερα, αυξημένο κίνδυνο καρδιακής προσβολής ή εγκεφαλικού επεισοδίου και άλλων σοβαρών προβλημάτων υγείας.

Η περιοδοντίτιδα είναι κοινό πρόβλημα, αλλά σε μεγάλο βαθμό μπορεί να προληφθεί. Πρόκειται στην ουσία για το αποτέλεσμα της κακής στοματικής υγιεινής, αν και αυτό δεν είναι απόλυτο. Το καθημερινό βούρτσισμα, ωστόσο η χρήση οδοντικού νήματος και η τακτικός επαγγελματικός οδοντιατρικός καθαρισμός μπορεί να μειώσει σημαντικά τις πιθανότητες εμφάνισή της.

Tα συμπτώματά μπορεί να περιλαμβάνουν:
• Πρησμένα ούλα
• Έντονα κόκκινα ή μοβ ούλα
• Ούλα που όταν τα αγγίζετε, τα αισθάνεστε τρυφερά
• Ούλα που υποχωρούν
• Νέα κενά ανάμεσα στα δόντια
• Πύον ανάμεσα στα δόντια και τα ούλα
• Κακή αναπνοή
• Κακή γεύση στο στόμα
• Χαλαρά δόντια
• Αλλαγή στον τρόπο, που πλησιάζουν τα δόντια σας μεταξύ τους όταν δαγκώνετε.


Υπάρχουν διαφορετικοί τύποι ή κατηγορίες περιοδοντίτιδας.
Η χρόνια περιοδοντίτιδα είναι η πιο κοινή και επηρεάζει κυρίως τους ενήλικες, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις εμφανίζεται και σε παιδιά. Αντίθετα, η επιθετική περιοδοντίτιδα αρχίζει συνήθως στην παιδική ηλικία ή την πρώιμη ενήλικη ζωή και επηρεάζει μόνο 1 έως 2% του πληθυσμού.
Οι ειδικοί θεωρούν, ότι η περιοδοντίτιδα ξεκινά με την πλάκα, η οποία αποτελείται κυρίως από βακτήρια. Η πλάκα σχηματίζεται πάνω στα δόντια σας, όταν τα άμυλα και τα σάκχαρα στα τρόφιμα αλληλεπιδρούν με τα βακτήρια που συνήθως βρίσκονται στο στόμα σας. Το βούρτσισμα των δοντιών σας αφαιρεί την πλάκα, αλλά νέες μορφές της εμφανίζονται γρήγορα, συνήθως μάλιστα μέσα σε 24 ώρες.
Η πλάκα, που μένει πάνω στα δόντια σας περισσότερο από δύο ή τρεις ημέρες μπορεί να σκληρύνει κάτω από τα ούλα σας. Τα υπολείμματα αυτά δημιουργούν τις βάσεις για την πλάκα δυσχεραίνοντας την αφαίρεσή της και δημιουργώντας στην ουσία ένα ευνοϊκό περιβάλλον για τα βακτήρια.
Τα υπολείμματα της πλάκας και της πέτρας παραμένουν στα δόντια σας προκαλώντας ακόμη μεγαλύτερη ζημιά. Αρχικά, μπορεί απλά να ερεθίσουν τα ούλα, ξεκινώντας από το μέρος των ούλων σας γύρω από τη βάση των δοντιών σας. Αυτό ονομάζεται ουλίτιδα, η πιο ήπια μορφή της περιοδοντικής νόσου.
Αλλά η συνεχής φλεγμονή προκαλεί τελικά εστίες («τσέπες») που αναπτύσσονται μεταξύ των ούλων και των δοντιών, οι οποίες γεμίζουν με πλάκα, πέτρα και βακτήρια.
Με τον καιρό, αυτές οι «τσέπες» γίνονται βαθύτερες και συσσωρεύουν ακόμα περισσότερα βακτήρια, προχωρώντας μέχρι τον ιστό των ούλων. Αυτές οι βαθιές μολύνσεις προκαλούν απώλεια του ιστού και των οστών. Εάν μάλιστα καταστραφεί μεγάλο μέρος του ιστού, μπορεί να χάσετε ένα ή περισσότερα δόντια.


ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ
Οι έρευνες δείχνουν ότι τα βακτήρια, που είναι υπεύθυνα για την περιοδοντίτιδα μπορεί να εισχωρήσουν στο αίμα, μέσα από τους ιστούς των ούλων σας, επηρεάζοντας στη συνέχεια τους πνεύμονες, την καρδιά και άλλα μέρη του σώματός. Για παράδειγμα, τα βακτήρια μπορούν να ταξιδεύουν μέσα από τις στις αρτηρίες στην καρδιά σας, όπου μπορούν να πυροδοτήσουν έναν φαύλο κύκλο φλεγμονών και αρτηριακής στένωσης, που συμβάλλει στην καρδιακή προσβολή.


ΠΩΣ ΘΑ ΤΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΤΕ
Πέρα από τις τακτικές επισκέψεις στον οδοντίατρό σας, αυτό που θα βοηθούσε ως πρώτο βήμα αντιμετώπισης της κατάστασης είναι η χρήση μιας σωστής οδοντόκρεμας, φυσικά σε συνδυασμό με το σωστό βούρτσισμα των δοντιών. Πιο συγκεκριμένα οι οδοντόκρεμες με βάση τον άργυρο θεωρούνται η κατάλληλη επιλογή και αυτό λόγω των αντιμικροβιακών του ιδιοτήτων.


Τι είναι ο Άργυρος(Silver) και πώς δρα:
Ο Άργυρος (ασήμι) είναι λευκό μαλακό μέταλλο, μη τοξικό, το οποίο δεν παρουσιάζει αλλεργίες, δεν σκουριάζει, δεν καταστρέφεται από το οξυγόνο. Αντιθέτως, εμφανίζεται ως προληπτικός παράγοντας ενάντια στις μολύνσεις και θεωρείται μία από τις αποτελεσματικότερες αντιβιοτικές ουσίες σε ένα φαρδύ φάσμα μικροοργανισμών. Έχει αποδειχθεί ιατρικά ότι μπορεί να εξουδετερώσει πάνω από 650 είδη μικροοργανισμών. Σε πολύ μικρή συγκέντρωση ο άργυρος είναι ιδιαίτερα τοξικός στα μικρόβια ενώ είναι μη τοξικός στα ανθρώπινα κύτταρα. Τα μικρόβια είναι απίθανο να αναπτύξουν αντίσταση ενάντια στον άργυρο, όπως κάνουν ενάντια στα συνηθισμένα αντιβιοτικά.

πηγή:  omorfamystika.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Blog Widget by LinkWithin